Inge Boer en Jos Sandkuijl

De één ervaren als verzorgende en de ander afzien op de fiets

Inge is een dochter uit het gezin Boer uit Bussum en ze heeft een broer, Erik genaamd. Na, vooral vanwege haar werk in de verzorging, in half Nederland te hebben rondgezworven (vooral in Breda en Den Bosch), heeft ze  rust gevonden in Zeelst, bij Jos.  

Jos Sandkuijl, werd als 7e kind in een gezin van 9 geboren in de Sint Willibrordesstraat en verhuisde op zijn 10^e naar de Binnenweg waar hij nu nog samen met Inge woont.

Na zijn huwelijk met Mattie, de moeder van zijn kinderen, in 1975, woonde hij een aantal jaren elders om in 1986 weer terug te keren naar de Binnenweg waar moeder Sandkuijl toen alleen woonde en het allemaal wat te veel voor haar werd.

Het gezin Sandkuijl (van Piet en Miet, de ouders van Jos)  begon ook in de Binnenweg waar de 4 oudste kinderen werden geboren. Ze verhuisden naar de Sint Willibrordesstraat om in1962 weer terug te gaan naar de Binnenweg, het huis dat de Opa van Jos heeft laten bouwen (1928)

Inge heeft uit een eerder huwelijk één zoon, Maurice, en Jos heeft 3 kinderen uit zijn eerste huwelijk, Bernadette, Thomas en Sebastiaan . 

In 2010 – nadat zijn eerste vrouw in 2008 was overleden – ontmoette Jos zijn huidige Inge voor het eerst. Jos, is dus een nakomeling uit de bekende familie Sandkuijl. Hij is o.a. een broer van de fameuze Jac, uit de voor UNA legendarische ploeg die in 1965 met een berg jongelingen voor het eerst naar de hoogste voetbal amateurklasse steeg. Jac was in die ploeg een van de absolute toppers.  Ook Jos bereikte later UNA 1, als rechtsback. Zelf omschrijft hij zijn talenten als voetballer met: “geen geweldige techniek, maar hard werken, gedreven. Hij speelde anderhalf jaar in UNA’s vaandelteam.  En hij zat in de selectie van UNA 1, dat – na de titel – in 1976 opnieuw naar de hoogste amateurklasse opsteeg.

Inge heeft, na haar schoolopleiding (MMS), het overgrote deel van haar werkzame tijd besteed aan de ‘verzorging, de verpleging’.

Ze werkte op veel verschillende plekken en voor verschillende organisaties. Ook na haar pensioen (flexwerken) is ze ermee doorgegaan. Zo was Archipel (Eindhoven) haar werkterrein. Maar waar ze vooral met groot enthousiasme over praat is de herinnering aan de diverse verzorgingsreizen naar Lourdes, het bedevaartsoort van de Katholieken in Zuid Frankrijk, gelegen tegen de Pyreneeën. Die reizen hebben haar hart gestolen.

Sinds 3 maanden is ze in haar favoriete branche, de verzorging dus, ook gaan helpen voor de Zeelster Senioren. Dat kunnen ze in Zeelst natuurlijk wel gebruiken, zo’n professionele hulp in de verzorging.

Het werkzame leven van Jos begon bij DAF Eindhoven maar hij heeft een  belangrijk deel van zijn arbeidsperiode doorgebracht in de sector van zijn schoonvader: schoonmaakbedrijf Van Der Vleut. Bij de start waren ze met z’n drieën: schoonvader Lambert, schoonbroer Richard en Jos. Gedrieën slaagden ze erin om er een geweldig lopend bedrijf van te maken. Toen Jos in 1996 stopte, werkten er bijna 500 werknemers! Hierna is Jos nog als Controller werkzaam geweest bij een verpakkings- groothandel in Best.

De grootste hobby van Jos was voetbal maar na knieblessures heeft hij het toerfietsen omarmd. Zijn club? Natuurlijk het plaatselijke Brabantia. En waar naartoe? Behalve 3x per week in deze omgeving, schrik niet: naar Berlijn, Lourdes, Rome, rondje Nederland, rondje België. Samen met zijn zoon Thomas de ‘1^e Wereldoorlog linie’, welke gaat vanaf Nieuwpoort (België) naar Basel (Zwitserland). En samen met broer Jac het toppunt tot nu toe: circa 2400 kilometer naar Santiago de  Compostella.

Inge en Jos genieten nu van hun pensioen, hun vrijwilligerswerk maar vooral ook van hun vrijheid op vakantie met hun camper…